موسیقی دانان معروف ایرانی

در این مقاله به معرفی موسیقی دانان معروف ایرانی همچون: آقا حسین قلی، صفی الدین ارموی، حسین‌خان اسماعیل زاده، حسین تهرانی، روح الله خالقی و … پرداخته ایم.

آقا حسین قلی

در سال ۱۲۳۱ هـش متولد شد فرزند تارزن دربار ناصر الدین شاه بود. نخست نزد برادرش میرزا عبدالله و سپس پیش عمویش آقا غلامحسین به یادگیری نواختن تار مشغول شد و در اثر ممارست زیاد به مقام استادی رسید در سال ۱۲۹۴ هش بدرود حیات گفت.

صفی الدین ارموی

از آهنگسازان قرن ۷ هجری میباشد در ارومیه متولد شد. در اواخر خلافت بنی عباس به دربار المستعصم راه یافت و سپس به خدمت هولاکو خان درآمد مهمترین اثرش کتابی به نام ادوار می باشد که در زمینه موسیقی نوشته شده است. او برای نخستین بار آهنگ موسیقی را با حروف الفبا و عدد نوشت و بدین ترتیب توانست نغمه ها را به صورت نت یادداشت کند.

اسماعیل زاده – حسین خان

وی در آغاز جزء دسته مطربهای سرپولک تهران به شمار می رفت. افرادی چون حسین یا حقی، ابوالحسن صبا و رضا محجوبی از محضر او نواختن کمانچه و ویولون را یاد گرفتند.

تهرانی – حسین

در سال ۱۲۹۱ ه.ش در تهران متولد شد. از کودکی به موسیقی علاقه داشت. مقدمات موسیقی و ضرب را ابتدا نزد حسین خان اسماعیل زادهم و سپس در محضر «ابوالحسن صبا» فرا گرفت. وی موسیقی علمی و نت را نزد روح الله خالقی، یاد گرفت. و سپس به تدریس در هنرستان موسیقی ملی پرداخت.

خالقی – روح الله

یکی از موسیقی دانان معروف ایرانی در سال ۱۲۸۵ هش متولد شد. از شاگردان علینقی وزیری و از پیروان مکتب او بود. وی همانند استادش با تغییر ضرب و مقام تنوعی به موسیقی ایران داد علاوه بر آن از ترانه های محلی هم در موسیقی استفاده کرده است. او سعی داشت اصالت موسیقی ایرانی را حفظ کند. مهمترین آثارش عبارتند از:

می تاب آه سحر برای آواز و ارکستر چند اتود به نام رنگارنگ برای ویولون چند تصنیف و ترانه محلی برای ارکستر در ضمن کتابی به نام نظری به موسیقی در ۲ جلد را در بیان تئوری موسیقی ایران تألیف کرده است. در سال ۱۳۴۴ هش دار فانی وداع گفت.

درویش خان – غلامحسین

در سال ۱۲۵۱ هـش به دنیا آمد. پدرش تار می نواخت و پسرش را به رشته موزیک مدرسه دار الفنون فرستاد. او تار را نزد آقا حسین قلی فرا گرفت سپس وارد دستگاه شعاع السلطنه پسر مظفر الدین شاه شد و جزء نوازندگان مخصوص وی گردید. سپس در منزل خود کلاس موسیقی تشکیل داد. در سال ۱۳۰۵ هـش با زندگی وداع کرد.

سماعی – حبیب

در سال ۱۲۸۰ هـش متولد شد. از سن ۴ سالگی سنتور و ضرب را نزد پدرش سماع حضور یاد گرفت. از او چند صفحه موسیقی که حدود سال ۱۳۰۰ هـش با «پروانه» خواننده مشهور آن زمان اجرا کرده باقی مانده است. در تیر ماه سال ۱۳۲۵ هـش بدرود حیات گفت.

مشیر همایون شهردار

در سال ۱۲۶۴ هـش به دنیا آمد. او نخستین پیانیست بزرگ ایرانی است که اکردهای پیانو را در موسیقی ایرانی وارد کرد و از روی قواعد سنتور تکنیک پیانوی ایرانی را بوجود آورد و چهار مضرابهایی به سبک سنتور برای پیانو ساخت. او چند پیش درآمد در دستگاههای دشتی ،شور اصفهان و همایون تصنیف کرده است.

صبا – ابوالحسن

در سال ۱۲۸۱ هـ ش متولد شد. پدرش کمال السلطنه، اولین مشوق او در فرا گرفتن موسیقی بود. تار را نزد «میرزا عبدالله آموخت و آن را در محضر درویش خان تکمیل نمود. سنتور را از علی اکبر شاهی و ضرب را از حاجی جان و کمانچه را از حسین اسماعیل زاده و ویولون را از «حسین هنگ آفرین، فرا گرفت. در سال ۱۳۰۲ هـش به مدرسه موسیقی وزیری رفت و از آنجا فارغ التحصیل گردید وی تالیفات زیادی در زمینه موسیقی دارد. در ۲۹ آذر ماه سال ۱۳۳۶ هـش به علت بیماری قلبی در گذشت.

محبوبی – مرتضی

در سال ۱۲۷۹ هـش در تهران متولد شد. محیط مناسب خانوادگی او را به سوی موسیقی کشانید. نزد حسین هنگ آفرین و مفخم الملک) به آموختن پیانو مشغول شد. ابتدا در کافه پدرش واقع در لاله زار پیانو می نواخت وی نوازنده منحصر به فرد بود که آوازها و نغمات ایرانی را به روش مطلوب بر روی پیانو می نواخت. در سال ۱۳۴۴ هـش دارفانی را وداع گفت.

معروفی – جواد

در سال ۱۲۹۱ هش در تهران متولد شد. او از پیانیست های معروف ایرانی است که در مکتب وزیری تحصیل کرده و با استفاده از تکنیک موسیقی غربی جلوه تازه ای به موسیقی ایرانی داده است. آثارش عبارتند از:

را پسودهای شماره ۱ در اصفهان شماره ۲ در همایون شماره ۳ در ماهور چهار مضراب دشتی کوهستانی ژیلا

همچنین دیگر مطالب ما نظیر :

1. مشاهیر نقاشی ایران

2. مشاهیر تاریخ جهان

3. محله های قدیم گناوه

4. شخصیت های تاریخی بندرگناوه

5. سیاستمداران معروف تاریخ ایران

را از مجله گناوه سایت طالعه نمایید.